Brénazet op het doek

Het waait, het waait heel hard: in Bretagne golven zo hoog als huizen. De dakpannen liggen hier gelukkig nog op het dak. De kippen durven niet ver van het hok ze zijn bang om weg te waaien en zelfs de Shetlandpony's vinden het geen lekker weer. De enige plek waar het nog lekker is om te wandelen, is achter het huis in het dennenbos. Mijn favoriete plek sinds ik ontdekt heb dat het er heel leuk paardrijden is met Rizar. Ik ga zonder zadel en neem één van de pony's los mee. Zo'n leuk gezicht als die pony er als een hond achteraan rent en soms even gezellig zig zagt tussen de bomen. Dhyana vond dat schitterend maar die is nu weg dus nu was Elvie aan de beurt. Hond Elza gaat steevast mee op pad. Terug op Brenazet weer snel naar binnen en mijn middag besteed aan het afmaken van het schilderij van Brénazet in de lente. In deze periode van de lente staan de heggen van sleedoorn in bloei en worden alle weilanden omgeven door een randje van kant. Het is hier echt zo mooi in de lente, ik heb het niet mooier gemaakt dan het is !