Ze vertrekken!

DSC_0006

Het geluid van overvliegende kraanvogels raakt iets heel diep van binnen. Ik sta te juichen en te springen en te zwaaien, om ze aan te moedigen, uit bewondering voor zo’n topprestatie, omdat ik mee wil of omdat het iets betekent: de kraanvogels vliegen over dus de winter komt eraan, of de lente als ze straks weer terugkomen. Dit keer was ik er op tijd bij met mijn camera en ik heb er op de foto zo’n 70 geteld. Het geluid is geweldig het klinkt zoals hun naam in het het frans: grue, grue grue.

Trekvogels, ze gaan een tijdje weg maar komen ook weer terug net als de gasten van Brénazet of allebei mijn kinderen. De oudste, Nikola van 19 is al een aantal maanden onderweg. Hij heeft eerst wat gewerkt in Nederland daarna is hij met zijn auto vertrokken naar Oostenrijk en heeft daar zijn diploma gehaald voor ski instructeur. Vervolgens is hij vertrokken naar Duitsland en heeft 2 weken gewerkt in de Hare Krisna gemeenschap bij Pasau. Hij vond het erg leerzaam. Dat is ook de bedoeling van dit jaar: rondkijken wat er nog meer voor smaken zijn in de wereld. Hij is nu net in Wenen geweest en zit nu in Budapest. Vlak voor kerst begint zijn werk als Skileraar is Oostenrijk. Zo nu en dan krijg ik mail of zie ik een foto op fb. Ik juich hem toe, geweldig, was ik nog maar 19 jaar met de hele wereld aan mijn voeten, of nee, ik ben niet zo’n trekvogel meer. Ik reis nu naar binnen: volgende week 10 dagen Vipassana meditatie. Een reis diep naar binnen.

En dan Igor, bijna 16 jaar en nu ook uitgevlogen. Eindelijk mag ik wel zeggen want na 1,5 jaar thuisschool waren wij het goed zat. (lees hier meer over onze beslissing voor to) Thuisschool is prima en ik denk dat het juist is voor veel kinderen. Voor Igor was het ook een uitstekende oplossing en ik weet zeker dat wij er goed aan hebben gedaan. Nu wonen we natuurlijk op het platteland en ook al brachten we hem zo’n beetje iedere dag naar een ander clubje, de sociale contacten hielden te wensen over. Ook was ik het zat om hem steeds maar weer aan het werk te zetten. We hebben Igor het “eindexamen” van het Collège laten doen, dat heet hier het Brevet des collèges en daar was hij voor geslaagd. We hebben hem aangemeld voor het Lyceum van zijn keuze en dat is uiteindelijk ook gelukt. Het was allemaal nog niet zo gemakkelijk want als je niet  meegaat in de stroom dan val je overal buiten en weet niemand wat je precies moet doen om weer in die stroom te geraken. Hoe kwamen we tot de schoolkeuze?

Op een dag vroeg Igor of hij mocht leren lassen want hij had een film gezien waarin kinderen tekeningen in een capsule stopten die vervolgens dichtgelast werd om 50 jaar later weer te worden geopend. Geen probleem, het was Ron zijn beroep geweest om kinderen te leren lassen en hij maakte buiten een werkplekje voor hem in orde. Igor was 2 uur bezig zonder afgeleid te zijn en het resultaat was verbluffend goed. Zo kwamen wij op het idee van Edelsmit. In het frans heet het Orfèvre of Bijoutier. Toevallig dat het Lyceum, waar er maar 3 van zijn in heel Frankrijk, hier 90 km vandaan is. In St Amand Montrond, een pittoresk plaatsje dat niet meer in de regio Auvergne ligt maar in de meer noordelijk gelegen regio Centre. Igor vertrekt op maandagochtend met een Bla Bla car (goed systeem om te carpoolen, zie mijn vorige blogbericht). Hij slaapt in het internaat en op donderdagavond laat hij zich weer terugrijden door dezelfde chauffeur, een leraar Frans. Het gaat goed op school, hij vindt het leuk en heeft goede cijfers. Hij heeft twee dagen theorievakken en daarna twee dagen praktijkvakken wat hij het leukste vindt. Ik ben een paar keer op die school geweest en vond de sfeer zeer aangenaam en dat was voor ons een enorme opluchting na alles wat we meegemaakt hebben op het college van Montmarault. Dus mijn twee jongens trekken als trekvogels van me weg en ik sta te juichen en ze aan te moedigen…. Ik weet dat ze steeds weer terug zullen komen.

Reacties

  1. Your words about the cranes, your enthusiasm and poetry moved me a lot :). I know what you mean about being a migratory bird, and even about Igor trying to find his place - all of life is like that journey. I love this :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thank you, Yes I know that you are one of them too and a great poet.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts

Het Franse schoolsysteem versus thuisonderwijs

Россия

Zelf Miso maken